دنیای من، دنیای تو

دنیای من، دنیای تو

الان Hans Zimmer نکته ای رو داشت میگفت که من قبل ترها بعد از کمی ور رفتن با یه دوره ی NLP برا خودم کشفیده بودم. البته بیشتر، نوع کارِ تونی رابینز منو تشویق کرد که دنبال آشنایی با NLP برم. چیزی که همون اوایل برام جالب بود این بود که چقدر ملت همیشه در صحنه تو بروز کلامی و غیر کلامیه خودشون، دنیاشون رو به نمایش میگذارن. یعنی دقیقاً وقتی کسی صحبت میکنه کافیه بشینی و گوش کنی که طرف داره چی میگه تا یه تصویر خوب از دنیاش داشته باشی. خیلی روشن بهتون میگه چیا تو زندگی براش مهمه. الان هانس میگفت: وقتی میخوام موسيقي یه فیلم رو شروع کنم، اول از کارگردان میخوام که برام داستان فیلم رو تعریف کنه. اینجوری من میفهمم چه نکاتی براش مهمه.
حالا تو گفتگوهای عادی هم همین آش و همین کبابه.
با شور زندگی کن.