Muscle memory چیست؟

Muscle memory چیست؟

درد ما نادانی ماست.
فکر کنید یه ادم مشهور گفته اینو!
همین الان چیز فوق العاده ای دیدم. قدیم تر ها بود زمانایی که چقدر جون میکندم که بفهمم چرا چند روز خوبم، پر انرژی ام، فلانم بیسارم چرا؟ مثل بقیه به این وقایع دور و برم نگاه میکردم و از توشون یکی یکی چیزایی رو به عنوان مقصر برای خوب شدن یا گند خوردن توی”آن روز بیچاره” انتخاب میکردم . چه دوران بدی بود. اینکه برا خودت بلیفی میسازی که تو هیچ کنترلی رو وقایع زندگیت نداری.
بعد تر تر ها که کمی به خودم اومدم و بیشتر چیز میز یاد گرفتم از این بنده ی خدا تونی رابینز، یه نکته ای رو تو حرفاش و رفتارش دائماً میگفت و تکرار میکرد که emotion comes from motion .
یعنی وضعیت بدن تو خیلی خیلی و حتی خیلی خیلی تر از اینا روی تجربه وstate ای که داریم موثره. همین الان این نکته رو هانس زیمر به نوع دیگه ای تو مصاحبش داشت میگفت. اینکه وقتی باید یه موسیقی بنویسه و نمیدونه نواش چیه، وقتی جلوی ابزاراش میشینه اولین کاری که میکنه اینه که جفت دستاش رو میگذاره زیر پاش!
تصور کنید وقتی نشستید دستاتون رو گذاشتین زیر رون هاتون. دقیقاً هانس زیمر نشون میداد. میگفت اگه اینکارو نکنم میدونم که muscle memory منو میبره تو نواهای قبلی. کارمو خراب میکنه.
عجب. پس انقدر مهم بوده و ما از بیخ هویج بودیم. پس وقتی هی میگن خانوم، آقا، ورزش کن. هر روز ورزش کن. خوب عرق کن انقدر مهم بود. چون اون حالت نا امیدی و خاک تو سری حتی تو عضلات میشینه. و اگه خیلی راحت با یه ورزش ساده خودتو تو مود خوب قرار بدی چه ها که نمیشه.
با شور زندگی کن.